دادستان از دادن مجوز خروج زندانیان بیمار زندان رجایی شهر برای اعزام به بیمارستان خود داری میکند.
ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زندانیان سیاسی بیمار که نیاز به درمان ایشان در بیمارستانی خارج از زندان بوجود میآید طی چند سال گذشته مجبور به اخذ مجوز خروج از دادستان شدهاند.
این در حالی است که دادستان از اعطاء مجوز خروج از زندان برای زندانیان سیاسی بیمار خود داری میکند و یا بصورت کاملا گزینشی عمل کرده و فقط مجوز خروج طیف خاصی از زندانیان را صادر میکند.
این امر تاکنون سبب کندی و گاهی عدم دسترسی زندانیان سیاسی بیمار به درمانگاه مجهز در خارج زندان شده است که این روند تا کنون باعث مرگ چند زندانی سیاسی از قبیل محسن دگمهچی، منصور رادپور و سید محمد مهدی زالیه نقشبندیان شده است.
هم اکنون در زندان رجایی شهر چندین زندانی از بیماریهای شدید رنج میبرند و از امکان درمان مناسب محروم میباشند از آن جمله میتوان به جعفر اقدامی، سعید رضایی، محمد بنازاده امیرخیزی و صالح کهندل نام برد.
جعفر اقدامی زندانی سیاسی که از یک سندرم عصبی رنج میبرد، بیش از یک سال طول کشید تا توانست برای تست عصب و عضله به بیمارستانی خارج از زندان اعزام شود و اکنون بیش از دوماه است که انتظار مجوز دادستان را میکشد تا برای ویزیت جراح مغز و اعصاب به بیمارستان اعزام شود و نتیجه آزمایشات خود را جهت تشخیص بیماری ارائه دهد.
سعید رضایی زندانی عقیدتی و از شورای رهبری جامعه بهایی که از مشکلات کلیه رنج میبرد بیش از شش ماه است که موفق به اخذ مجوز از دادستان برای اعزام به بیمارستان خارج زندان نشده است.
محمد بنازاده امیرخیزی زندانی سیاسی و بازاری سرشناس با وجودی که از ناراحتی شدید پروستات رنج میبرد، بیش از دوماه است که موفق به کسب اجازه دادستان برای خروجش از زندان و درمان بیماری خود نشده است.
صالح کهندل زندانی سیاسی نیز که با افت و خیز پلاکت خون روبروست و به تشخیص پزشکان زندان احتمالا به سرطان خون مبتلا میباشد نیز میباید ۱۱ آزمایش مختلف جهت تشخیص بیماری از وی به عمل میآمد که با وجود گذشت بیش از ۵ ماه تنها سه آزمایش از وی گرفته شده و از ۲۰ خرداد ماه دیگر دادستان اجازه خروج وی را به خارج از زندان صادر نکرده است.
یکی از زندانیان سیاسی بیمار زندان رجایی شهر کرج به گزارشگر هرانا گفت: "اگر خانوادههای ما با پیگیری فراوان و بعد از چند ماه دوندگی مجوز خروج از زندان را از دادستان اخذ کنند، مشکل بعدی ما با بیمارستانهای دولتی است که بدلیل وجود چند مامور مسلح از پذیرش ما خود داری میکنند. بیمارستانهای دولتی تنها در شرایطی زندانیان سیاسی را بستری مینمایند که بیمار سفارش شده باشد. تامین هزینه بیمارستان خصوصی نیز که در توان خانوادههای ما نمیباشد."
بررسی موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:
• بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به موسسات تخصصی یا بیمارستان های غیرنظامی در خارج زندان منتقل شوند. بیمارستان مورد اشاره باید تجهیزات لازم، تخت کافی، لوازم دارویی مناسب و پزشک متخصص و آموزش دیده برای مراقبت های پزشکی و درمانی از زندانی بیمار را داشته باشد.
• ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است همه گونه آزمایش پزشکی را به محض ورود هر زندانی به زندان و همینطور در صورت لزوم به عمل آورد. بنابراین چنانچه زندانی مبتلا به بیماری جسمی یا روانی باشد، در اسرع وقت باید کشف شود و اقدامات لازم نظیر جداسازی زندانیان مشکوک به بیماریهای عفونی یا مسری و باقی اقدامات درمانی و پزشکی در مورد آنها به انجام برسد. در مورد زندانیانی که مبتلا به نقص فیزیکی (جسمی) یا روانی هستند خدمات توانبخشی باید ارائه شود. پزشک زندان همچنین موظف است میزان ظرفیت فیزیکی هر زندانی را برای کار و فعالیتهای جسمانی تعیین کند.
• ماده ۲۵ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است مراقبت سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و باید بصورت روزانه و با دقت تمام زندانیان بیمار را ویزیت کند، اعم از همه کسانی که از بیماری شکایت دارند و یا حتی زندانیانی که تصور می شود تمارض می کنند.
• ماده ۱۰۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست کم ماهی یکبار نسبت بهتست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید.
• ماده ۱۰۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: در موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محکومی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام میگردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود.
• ماده ۱۱۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: هرگاه محکومی تازه وارد نسخه یا داروئی همراه داشته باشد اخذ و در اختیار بهداری زندان قرار میگیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هرگاه دارو جنبه حیاتی برای وی دارد بایستی فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد.
• ماده ۱۱۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: زندانیان به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفینامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت میدارد.
• ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است همه گونه آزمایش پزشکی را به محض ورود هر زندانی به زندان و همینطور در صورت لزوم به عمل آورد. بنابراین چنانچه زندانی مبتلا به بیماری جسمی یا روانی باشد، در اسرع وقت باید کشف شود و اقدامات لازم نظیر جداسازی زندانیان مشکوک به بیماریهای عفونی یا مسری و باقی اقدامات درمانی و پزشکی در مورد آنها به انجام برسد. در مورد زندانیانی که مبتلا به نقص فیزیکی (جسمی) یا روانی هستند خدمات توانبخشی باید ارائه شود. پزشک زندان همچنین موظف است میزان ظرفیت فیزیکی هر زندانی را برای کار و فعالیتهای جسمانی تعیین کند.
• ماده ۲۵ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است مراقبت سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و باید بصورت روزانه و با دقت تمام زندانیان بیمار را ویزیت کند، اعم از همه کسانی که از بیماری شکایت دارند و یا حتی زندانیانی که تصور می شود تمارض می کنند.
• ماده ۱۰۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست کم ماهی یکبار نسبت بهتست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید.
• ماده ۱۰۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: در موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محکومی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام میگردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود.
• ماده ۱۱۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: هرگاه محکومی تازه وارد نسخه یا داروئی همراه داشته باشد اخذ و در اختیار بهداری زندان قرار میگیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هرگاه دارو جنبه حیاتی برای وی دارد بایستی فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد.
• ماده ۱۱۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: زندانیان به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفینامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت میدارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر